عسل آویشن/ thyme honey
آویشن در مناطق کوهستانی و نیمهخشک ایران بهوفور یافت میشود. استانهای تهران، البرز، همدان، فارس، کهگیلویه و بویراحمد، لرستان، کردستان، کرمانشاه، اصفهان و خراسان رضوی از مهمترین مناطق رویش این گیاه هستند. این گیاه در ارتفاعات بالای 1500 متر بهخوبی رشد میکند. علاوه بر ایران، آویشن در کشورهای مدیترانهای مانند یونان، اسپانیا و ترکیه نیز بهصورت خودرو یا زراعی یافت میشود و یکی از منابع مهم تولید عسل در این کشورها محسوب میشود.
عسل آویشن دارای رنگ کهربایی روشن تا تیره است و گاهی تهرنگ قرمز دارد. بافت آن غلیظ بوده و دیرتر از بسیاری از عسلهای دیگر شکرک میزند. طعم و عطر این عسل قوی، گرم و گیاهی است و دارای رایحهای تند و ادویهای است که آن را از سایر عسلها متمایز میکند. کریستالهای عسل آویشن در صورت تبلور، بافتی نرم و لطیف دارند که مصرف آن را برای استفاده روزانه آسان میکند.
آویشن گیاهی مقاوم به خشکی است که در خاکهای سبک، زهکشیشده و مناطق آفتابگیر بهخوبی رشد میکند. این گیاه در بهار و تابستان گل میدهد و در برخی مناطق میتوان تا دو بار در سال برداشت داشت. آویشن بهطور طبیعی در مراتع و دامنههای کوهستانی ایران رویش دارد و برخی گونههای آن نیز بهصورت زراعی کشت میشوند. گونههای مختلفی از آویشن مانند آویشن شیرازی (Zataria multiflora) و آویشن کوهی (Thymus kotschyanus) در ایران وجود دارند که هرکدام ترکیبات و خواص متفاوتی دارند.
گلهای آویشن منبعی غنی از شهد معطر و باکیفیت بالا هستند که زنبورها را بهشدت جذب میکنند. عسل حاصل از این شهد دارای میزان آنتیاکسیدان و خواص ضدباکتریایی بالا است. زنبورها در ماههای تیر و مرداد بیشترین فعالیت را روی گلهای آویشن دارند و عسلگیری معمولاً در اواخر تابستان انجام میشود. شهد آویشن دارای ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی است که باعث خاصیت ضدالتهابی این عسل شده و آن را به یکی از پرخاصیتترین انواع عسل تبدیل میکند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.