عسل گل محمدی
Damask rose honey
گل محمدی در مناطق کوهستانی و معتدل ایران مانند فارس، کرمان، اصفهان، آذربایجان شرقی و همدان به‌طور گسترده کشت میشود. این گیاه در دامنه‌های کوهستانی و دشت‌های مرتفع بهخوبی رشد کرده و دارای مقاومت بالایی در برابر خشکی است. باغ‌های پرورش گل محمدی بیشتر در ارتفاعات ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ متری از سطح دریا قرار دارند. آب‌وهوای خنک شبانه و گرم روزانه، تأثیر زیادی بر کیفیت و مقدار شهد این گیاه دارد. این گل به دلیل سازگاری با اقلیم خشک و نیمه‌خشک ایران، از منابع مهم شهد برای تولید عسل محسوب میشود.
عسل گل محمدی دارای رنگ کهربایی روشن تا طلایی است که گاهی بسته به منطقه برداشت، ممکن است کمی تیره‌تر باشد. عطر لطیف و گلی آن یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فردش است که بوی خاص گل محمدی را تداعی میکند. طعم آن شیرین و ملایم با ته‌مزه‌ای گس و کمی تند است که در مقایسه با عسل‌های دیگر، ماندگاری بیشتری دارد. میزان تبلور متوسطی دارد و با گذر زمان بهصورت کریستالی نرم درمی‌آید. این عسل بافتی نرم و روان داشته و در صورت نگهداری در دمای پایین، به‌تدریج غلیظ‌تر میشود.
گل محمدی در خاکهای سبک و زهکشیشده بهترین رشد را دارد و نسبت به کمآبی مقاوم است. کشت این گیاه بیشتر در مناطق با تابستانهای گرم و زمستانهای ملایم انجام میشود. میزان شهد گلها در اوایل صبح به بیشترین مقدار خود میرسد و این زمان، مناسبترین موقع برای تغذیه زنبورها است. گلدهی این گیاه در فصل بهار اتفاق میافتد و معمولاً تا اوایل تابستان ادامه دارد. برداشت گلها بهصورت دستی انجام میشود تا کمترین آسیب به گیاه و شهد آن وارد شود.
زنبورها به دلیل عطر غنی و شهد شیرین گل محمدی، بهراحتی جذب آن میشوند و فرآیند گردهافشانی را بهخوبی انجام میدهند. این گل به دلیل میزان شهد بالا و خاصیت دارویی شهد آن، یکی از منابع ارزشمند برای تولید عسل محسوب میشود. عسلی که از این شهد به دست میآید، سرشار از آنتیاکسیدانها، ترکیبات آرامبخش و خواص ضدالتهابی است. عسل گل محمدی به دلیل طعم منحصربهفرد و ارزش دارویی بالا، در صنایع غذایی و درمانهای طبیعی بسیار مورد استفاده قرار میگیرد. زنبورهای عسل در هنگام تغذیه از این گل، گردههای فراوانی را جمعآوری میکنند که به بهبود سلامت کلنی زنبورها کمک میکند.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.