گیاه شناسی
عسل برازمبل / Perovskia honey
1. جغرافیای توزیع:
مریمگلی روسی (Perovskia atriplicifolia) بومی مناطق کوهستانی و نیمهخشک آسیای مرکزی، ایران، افغانستان و پاکستان است. در ایران این گیاه بهویژه در استانهای خراسان، همدان، کرمان، فارس، آذربایجان، لرستان و سمنان یافت میشود. این مناطق به دلیل داشتن تابستانهای گرم و زمستانهای معتدل، شرایط مطلوبی برای رشد این گیاه دارند. مریمگلی روسی معمولاً در دشتها، مراتع و دامنههای کوهستانی دیده میشود و مقاومت خوبی در برابر خشکی دارد.
2. ویژگیهای ظاهری:
این گیاه بوتهای چندساله با ساقههای چوبی، برگهای نقرهای و گلهای کوچک آبی-بنفش است. ارتفاع آن به ۱ تا ۱.۵ متر میرسد و دارای عطری قوی و مطبوع است. برگهای آن باریک و کمی کرکدار بوده و هنگام لمس، رایحهای معطر آزاد میکنند. عسل مریمگلی روسی رنگ کهربایی روشن تا تیره دارد و طعمی ملایم، کمی ادویهای و با تهمزهای گلی و خاکی دارد. این عسل به دلیل ترکیبات معطر خود، یکی از خاصترین عسلهای دارویی محسوب میشود.
3. شرایط رشد و کشت:
مریمگلی روسی در خاکهای سبک، شنی و زهکشیشده با pH خنثی تا کمی قلیایی رشد مطلوبی دارد. این گیاه نسبت به خشکی بسیار مقاوم است و نیاز به آبیاری کم دارد. نور کامل خورشید برای رشد آن ضروری است و در مناطقی با بارندگی سالانه کم نیز بهخوبی دوام میآورد. تکثیر آن از طریق بذر، قلمه و تقسیم بوته انجام میشود. فصل گلدهی از اوایل تابستان تا اواخر پاییز است و طی این دوره، زنبورها بیشترین فعالیت را برای جمعآوری شهد دارند.
4. ارتباط با زنبورهای عسل:
گلهای خوشبو و شهد غنی این گیاه، زنبورهای عسل را به خود جذب میکنند و یکی از منابع خوب تغذیهای برای کندوها در فصل گرما محسوب میشود. شهد این گیاه حاوی ترکیبات آنتیاکسیدانی، ضدباکتریایی و ضدالتهابی است که به تولید عسلی با خواص دارویی بالا منجر میشود. زنبورها معمولاً شهد این گیاه را در مناطق خشک و کمباران جمعآوری میکنند و عسلی که تولید میشود، به دلیل میزان کم رطوبت، ماندگاری بالایی دارد و از نظر طعم و کیفیت، یکی از عسلهای پرطرفدار دارویی بهشمار میرود.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.