عسل یونجه

 یونجه یا یونجا (به ترکی: یونجا)، (به کابلی: رشقه، به هراتی:سبست) و (نام علمی: Medicago sativa) اولین بار توسط مادها برای تأمین غذای اسب‌هایشان اهلی گردید.تست ویرایش گیاهانی است که خاستگاه اصلی آن ایران است. یونجه اصولاً مبدأ کویری دارد و در حال حاضر در تمام مناطق معتدل و شبه قاره کشت می‌گردد.

عسل یونجه نوعی از عسل است که از شهد و گرده‌ گل ‌های مدیکاگو ساتیوا ساخته می ‌شود. گیاه یونجه از دسته‌ حبوبات، باقلا، لوبیا و نخودفرنگی است و معمولاً در غذاهای با پروتئین بالا برای دام ‌ها استفاده می ‌شود. عسلی که از این گیاه تهیه می ‌شود پرطرفدار است و مزایای زیادی برای سلامتی دارد، باعث تشدید فعالیت ‌های پروبیوتیکی می ‌شود، ویژگی ‌های ضد عفونی‌ کننده و آنتی ‌باکتریایی دارد، ضد آکنه است، به تعادل سطح قند خون کمک می ‌کند، مانع از هیپوگلوسمیا می ‌شود و داروی طبیعی خوبی برای پوست، سرفه و گلودرد است. آهوتا

یونجه از نظر طب قدیم ایران گرم است. البته تازه آن گرم و تر و خشک شده آن گرم و خشک است.

• یونجه از نظر اینکه دارای بسیاری از مواد معدنی می‌باشد شیره آن برای بچه‌هایی که در حال رشد هستند و استخوان بندی محکمی ندارند بسیار مفید است. حتی امروزه پودر این گیاه را در داروخانه‌ها می‌فروشند. برای تهیه شیره یونجه باید مقدر ۳۰۰ گرم یونجه را در یک لیتر آب ریخت و آن را جوشانید تا مقدر آب آن به نصف تقلیل یابد سپس آن را صاف کرده و مقدار کمی عسل به آن اضافه کنید که به صورت شربت درآید. مقدار مصرف برای اطفال ۲۰۰ گرم در روز است و برای اطفال شیرخوار حدود ۵۰ گرم می‌باشد که می‌توان به شیر آن‌ها اضافه نمود. اشخاص بزرگسال هم برای بالا بردن انرژی می‌توانند از این شیره استفاده کنند.
• یونجه را به صورت تازه یا جوانه آن‌ها را با سالاد میل کنید. جوانه یونجه را به صورت بسته‌بندی شده می‌توانید از سوپر خریداری کنید.
• یونجه ملین است.
• یونجه دو برابر اسفناج آهن دارد بنابراین خون ساز است و برای کسانیکه به کم خونی مبتلا هستند مفید است.
• یونجه بعلت دارا بودن آهن برای درمان بیماری راشیتیسم بکار می‌رود.
• عوارض کمبود ویتامین ث با خوردن یونجه از بین می‌رود.
  یونجه تازه در بسیاری از کشورها مانند چین و روسیه و آمریکا به مقدر زیاد به جای اسفناج مصرف می‌شود.
  یونجه را در داروخانه‌ها و فروشگاه‌های گیاهان دارویی یا برخی از داروخانه‌ها به صورت پودر، کپسول و قرص بفروش می‌رسانند. مقدار مصرف آن سه قرص در روز است.
  با همه مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیاده روی کرد زیرا بسیار نفاخ است و حتی حیواناتی که به مقدر زیاد از آن می‌خورند بعلت گاز زیاد ممکن است تلف شوند.
  ضماد پخته یونجه را اگر روزی چند بار روی اعضایی که رعشه دارند بگذارید آن‌ها را شفا می‌دهد.
  تخم یونجه قاعده‌آور است و برای این منظور تخم یونجه را به صورت دم کرده مصرف کنید.
  دم کرده یونجه درمان اسهال است.
  برای نرم کردن سینه و تسکین سرفه روزی ۲–۳ فنجان دم کرده تخم یونجه را مصرف کنید.
  برای درمان رعشه تخم یونجه را در روغن زیتون بریزید و مدت یک هفته جلوی آفتاب بگذارید سپس آن را صاف کنید و روزی چند قاشق از آن را بخورید و همچنین روی اعضایی که رعشه دارند بمالید.
  یونجه حاوی مقدار زیادی ویتامین است. کوبیده آن زخم را به سرعت التیام داده و از خون‌ریزی جلوگیری می‌کند.

مواد معدنی و پروتین‌ها

یونجه سرشار از ویتامین‌های A,C،E,K و همچنین دارای آمیلاز است که آنزیم مخصوص هضم مواد نشاسته‌ای می‌باشد.
آنزیم‌های بسیاری در یونجه یافت می‌شود به‌عنوان مثال می‌توان از امولسیون، اینورتاز، و پکتیاز نام برد. یونجه دارای حدود ۲۰٪پروتئین می‌باشد آمینواسیدهای موجود در پروتئین‌های یونجه عبارت‌اند از:
لیزین، آرژنین، هیستیدین، آدنین، فنیل آلانین، آسپاراژین و سیستین. یونجه دارای اسید فسفریک نیز هست. یونجه همچنین دارای منیزیوم، آهن و مقدار جزئی ارسنیک و سیلیس است؛ بنابراین یونجه از نظر مواد غذایی بسیار قوی است و غذای خوبی برای انسان و حیوانات است.
مقدار قابل ملاحظه‌ای ویتامین A , B6,D,E,C ,K و مواد معدنی پتاسیم کلسیم فسفر و منیزیم می‌باشد.

ضد عفونی‌ کننده و ضدباکتریایی

عسل یونجه مانند دیگر عسل ‌ها حاوی ضد میکروب ‌هایی طبیعی با نام هیدروژن پروکساید است. هیدروژن پروکساید در نتیجه‌ واکنش بین قند گلوکز و آنزیمی از زنبورعسل با نام گلوکز اکسیدیز تولید می‌ شود. همچنین عسل اسیدی است و باکتری ‌ها در محیط اسیدی بقای خوبی ندارند و این یکی دیگر از دلایلی است که عسل ضد باکتری خوبی است. در نهایت حجم و تراکم کم رطوبت عسل آن را تبدیل به لایه‌ محافظی می‌ کند که مانع از رشد باکتری ‌ها می ‌شود. ضد عفونی ‌کننده یعنی عسل مانع از رشد باکتری‌ ها می‌ شود و ضد باکتری به این معنی است که علاوه بر ممانعت از رشد باعث از بین رفتن باکتری ‌ها نیز می ‌شود.

استفاده‌ ها: در حال حاضر پوشش ‌های زخم بر پایه‌ عسل در حال تولیدند. دلیل بهینه بودن این پوشش ‌ها این است که عسل خواص ضد عفونی‌ کننده و ضد باکتری دارد که جلوی رشد باکتری ‌ها را گرفته و سبب بهبود سریع ‌تر زخم می ‌شود.

همچنین دم‌ کرده‌ های حاوی عسل یا استفاده‌ مستقیم از خود عسل می ‌تواند به بهبود علائم و پیشرفت بیماری‌ های سرماخوردگی و آنفولانزا و دیگر بیماری ‌های عفونی دستگاه تنفسی کمک کند. عسل نه تنها به عدم پخش شدن باکتری و کاهش توانایی باکتری ‌ها کمک می ‌کند بلکه لایه ‌ای محافظ در گلو به وجود می ‌آورد و به گلو اجازه می ‌دهد خودش را ترمیم و بهبود بخشد و به ناراحتی ‌های این قسمت کمک می ‌کند.

تسکین ‌دهنده

تراکم و محتویات عسل یونجه باعث می ‌شود این عسل بتواند لایه‌ ای محافظ در دیواره‌ مخاطی به وجود بیاورد. چنین چیزی به این دیواره اجازه می‌ دهد خودش را ترمیم و بهبود بخشد و به درمان بیماری ‌های مختلفی کمک کند.

استفاده‌ ها: عسل دارویی طبیعی است که برای درمان سرفه و ناراحتی‌ های گلو استفاده می ‌شود. اگر روز سردی را بیرون از خانه گذرانده باشم یا گلو درد داشته باشم چند بار در روز یک قاشق عسل می ‌خورم تا تحریک گلویم کمتر شود. من عسل خام را بیشتر ترجیح می ‌دهم و سعی می ‌کنم عسل را گرم نکنم چون چنین کاری می ‌تواند منجر به ایجاد عناصر خطرناک شود.

همچنین بعد از خوردن عسل به مدت یک ساعت چیزی نمی ‌خورم یا نمی ‌نوشم. اگر قرار باشد عسل را به چای اضافه کنم معمولاً صبر می ‌کنم که چای به دمای اتاق برسد و سپس عسل را به آن اضافه می کنم. این تأخیر به این دلیل است که گرما ترکیبات مفید عسل را تغییر داده و از بین می‌ برد. در نهایت عسل یونجه می ‌تواند به بهبود معده‌ تحریک ‌پذیر کمک کند و به همین دلیل می ‌تواند برای التهاب معده مفید باشد.

فعالیت پریبیوتیکی طبیعی

آزمایش‌ هایی که در محیط کشت انجام شده‌ اند نشان می‌ دهند عسل می ‌تواند به رشد چند نوع از باکتری‌ های مفید روده کمک کند، باکتری ‌هایی از جمله بیفیدوباکتریوم بیفیدوم، بیفیدوباکتریوم اینفنتیس، بیفیدوباکتریوم بریو، بیفیدوباکتریوم لانگوم، بیفیدوباکتریوم ادولسنتیس. به عبارت دیگر اثری پریبیوتیک و طبیعی دارد، باعث رشد باکتری‌ های مفید روده می ‌شود و به این ترتیب سلامتی هاضمه‌ را بهبود می‌ دهد. نباید اشتباه کرد: عسل مانند ماست یک فرآورده‌ پروبیوتیک نیست و حاوی باکتری‌ های زنده‌ پروبیوتیک نیست بلکه غذایی برای پروبیوتیک ‌های موجود است و به رشدشان کمک می ‌کند.

ماسک عالی برای پوست

در تجربه‌ من انواع عسل روشن مانند عسل یونجه یا اقاقیا برای پوست‌ های با تن ناهمگون عالی ‌اند و اثری روشن ‌کننده دارند. همچنین عسل به پوست تابشی طبیعی می‌ دهد و مانع از کدر شدن پوست می ‌شود. ماسک ‌های صورت بر پایه‌ عسل به باز شدن منفذهای پوست کمک می ‌کنند و اثر جمع‌ کنندگی ملایمی دارند. همچنین در صورت استفاده‌ مداوم می ‌توانند از بروز آکنه جلوگیری کنند. من عسل خام و گرما ندیده را به مدت ۲۰ دقیقه روی پوست تمیز شده‌ ام می‌ گذارم و سپس پوستم را با آب ولرم شست ‌و شو مي ‌دهم.

انرژی ‌بخش و مغذی

این نوع از عسل ترکیبات منحصربه ‌فردی دارد، سرشار از آنزیم های طبیعی، ویتامین ‌ها، مواد معدنی، کربوهیدرات ها و دیگر عناصری است که به طور غیر مستقیم به سلامتی ما کمک می‌ کنند. عسل یونجه به پیشگیری هیپوگلوسمی و بهبود اشتها کمک می ‌کند اما در این زمینه توانایی رقابت با ویتامین C را ندارد (ویتامین C بهترین درمان برای اشتهای کم است). همچنین جایگزین خوبی برای شکر فرآوری شده و شیرین‌ کننده‌ های مصنوعی است اما به یاد داشته باشید که گرم کردن عسل هیچ وقت خوب نیست. گرچه چنین کاری تأثیری آنی روی سلامتی ‌مان نخواهد داشت اما چنین عادت‌ هایی می ‌توانند در طولانی ‌مدت اثرات خود را بگذارند.

منبع آنتی ‌اکسیدان ‌ها

عسل یونجه حاوی انواع ترکیبات آنتی ‌اکسیدان از جمله زردینه است. آنتی‌ اکسیدان‌ها از سلول‌ ها در برابر آسیب رادیکال‌ های آزاد که به آن استرس اکسایشی می‌ گویند، محافظت می ‌کنند. یافته ‌ها حاکی از این هستند که استرس اکسایشی می ‌تواند روی عملکردهای طبیعی سلول تأثیر بگذارد و باعث آسیب ‌ها و تحریکاتی شود که در طول زمان به بیماری ‌های مزمن بیانجامد. یکی از شیوه‌ های مورد علاقه‌ من برای استفاده از عسل یونجه این است که یک قاشق از آن را روی ۱۰۰ گرم ماست بریزم. به نظرم تضاد بین شیرینی متوسط این عسل و اسیدی بودن و ترشی کم ماست خوشمزه و نشاط ‌بخش است.

ادرارآور و ضدمسمویت

مهم است که به وضوح بگوییم اثرات ضد مسمویت چیستند. اینطور نیست که یک غذا بتواند به طرز شگفت ‌آوری عملکردهای بدن ‌مان را تحت کنترل خود بگیرد و سیستم‌ مان را از تمام سمومی که در طی سال‌ ها و به دلیل انتخاب‌ های ضعیف‌ مان در سبک زندگی و غذا خوردن ایجاد شده ‌اند رفع کند. اینطور نیست. اما انتخاب غذاهای درست که به اندازه‌ ممکن به حالت طبیعی ‌شان نزدیک ‌اند (برای مثال فرآوری نشده ‌اند) می ‌تواند عملکرد بهینه را برای بدن ‌مان آسان کند که به بدن اجازه مي ‌دهد کارهای خود را انجام دهد که از آن جمله می ‌توان به رفع مسمومیت اشاره کرد. برای رفع مسمومیت از بدن ‌مان به یک کبد و دو کلیه‌ سالم نیاز داریم، وظیفه‌ ما این است که با انتخاب غذای سالم و درست زندگی کردن در کار این اعضا بهشان کمک کنیم. و عسل یونجه برای چنین هدفی، غذای خوبی است.

ضد آلرژی

هر چیزی که در خود گرده گل دارد می ‌تواند برای افرادی که سیستم ایمنی پیش فعالی دارند، و سیستم ایمنی ‌شان حتی عناصر طبیعی همچون گرده را خطرناک می ‌داند، حساسیت ‌زا باشد. به طور کلی عسل حاوی گرده است. میزان گرده‌ موجود در عسلی خاص، میزان حساسیت‌ زا بودن آن نوع عسل را مشخص می کند. برای مثال عسل اقاقیا تقریباً ۱۵ درصد گرده دارد که باعث می ‌شود حساسیت کمتری نسبت به دیگر انواع عسل ایجاد کند.

با این حال اگر به گرده‌ گیاه خاصی حساسیت دارید، چه اقاقیا، یونجه، شکوفه‌ های گیلاس یا پرتقال یا گیاهان مختلف باشد یا حساسیت‌ تان به طور کلی به عسل یا عناصری از جمله شهدها، صمغ‌ها و آنزیم‌هایی است که در آن پیدا می‌ شود بهتر است عسل مصرف نکنید. اگر به حساسیت‌تان شک دارید می ‌توانید قبل از خوردن عسل آن را روی پوست ‌تان امتحان کنید. منبع آهوتا

بهبود سوختگی و التیام زخم‌ها

براساس مطالعات، کمک به بهبود جراحات ناشی از سوختگی و التیام زخم‌ها را می‌توان یکی از خواص عسل یونجه برشمرد.

درمان اسهال

براساس مطالعات انجام شده توسط مرکز ملی اطلاعات زیست‌فناوری (NCBI)، کاهش مدت و شدت اسهال از خواص عسل یونجه به حساب می‌آید.

جلوگیری از ریفلاکس معده

تحقیقات نشان داده‌اند، مصرف عسل طبیعی پوشش نازک و موثری را بر روی غشاء معده و مری ایجاد کرده و جریان رو به بالا و برگشتی اسید معده را کاهش می‌دهد.

درمان انواع عفونت ها

براساس یافته‌های علمی، عسل یونجه حاوی پروتئینی به نام defensin-1 است که می‌تواند با بسیاری از انواع باکتری‌ها و عفونت‌های ناشی از آن‌ها مقابله کند. بنابراین، مقابله با طیف گسترده‌ای از عفونت‌ها نیز از خواص عسل یونجه و سایر انواع عسل طبیعی است.

درمان سرماخوردگی و بهبود سرفه

شواهد حاکی از آن است که مصرف انواع عسل طبیعی و به ویژه عسل یونجه به تسکین علائم سرماخوردگی و بهبود سرفه کمک می‌کند. تا جایی که سازمان بهداشت جهانی (WHO) عسل را به عنوان داروی طبیعی سرفه توصیه می‌کند.

کاهش تری‌گلیسیرید خون

گلیسیریدها با مقاومت به انسولین در ارتباط بوده و از اصلی‌ترین عوامل ابتلا به دیابت نوع 2 به حساب می‌آیند. براساس مطالعات، مصرف منظم و متعادل عسل یونجه خام و طبیعی و جایگزین کردن آن با شکر تصفیه شده علاوه بر پایین آوردن سطح تری‌گلیسیرید خون می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 موثر باشد.